donderdag 27 juli 2017

Een slaapzak genaaid

Hallo lieve mensen,
Nog nét voor mijn vakantie heb ik de slaapzak voor Jasper gemaakt.
Enne.. tja daar gaat toch altijd meer tijd inzitten dan ik van tevoren inschat. Dan denk ik: nou, dat gaat wel lukken! En dat gaat het ook wel.... maar ja, vraag me niet hoe!
Maar hij is zó superleuk geworden.
Als eerste heb ik het patroon wat ik eens gekocht heb voor hem aangepast om hem nu weer een stuk langer te maken.

Dan komt de stof eraan te pas:
Dat past amper ja, ik stond zelfs in de gang!
Je ligt dan ook in de leukste houdingen... maar het is wel zo leuk om het vorm te zien krijgen! 
En dan tóch na doorgaan en doorgaan, komt de slaapzak af!
En zó leuk!


Met strijkplaatjes heb ik hem wat opgeleukt! Dan heeft Jasper nog wat te zien ook!
Nou als dit geen mooi verjaardagscadeau is...
Dat was dus het naaiwerk.

Mijn huiswerk voor het vrouwtje van het verzorgingshuis van mijn vorige blogpost heb ik ook nog gedaan:
Ze was er helemaal blij mee! 

En zo lief, ik kreeg van een ander vrouwtje van wel 92 jaar deze gehaakte leuke slofjes! Nou dat is toch lief! En lekker warm dat ze zijn:
Ze haakt het helemaal uit haar hoofd zonder patroon! Echt heel knap!

En ja toen zuslief langskwam betekende dat ook: haren doen! Althans.. mijn handen jeuken altijd om dat te doen:
Geen idee wat ik precies gedaan heb... in delen verdeeld en vlechten en vastzetten, 
daar komt het eigenlijk op neer! 
Leuk toch?

Nou ik ga vanaf morgen van een heerlijke vakantie in de Belgische Ardennen genieten. Uiteraard gaan er dekens mee om aan te haken, want niet haken kan natuurlijk niet hé! Dan krijgen we afkickverschijnselen! 
Jullie gaan het weer zien!

Hele fijne dagen lieve mensen, maak er weer wat moois van!





woensdag 19 juli 2017

Haken, haren en bloemen

Zo, voorlopig even geen truitjes meer!
Dat is gezegd.
Na veel haken is ook de katoenen versie van het ByClaire truitje voor zuslief af! 
Eerlijk gezegd ben ik m'(hoe leuk ook) nu wel even zat om te haken.
Nu is het tijd om ze te gaan dragen!
Dat ziet er toch wel erg grappig uit, die truitjes zo bij elkaar.

Tussen al het haken door is er ook tijd om die armen even rust te geven natuurlijk. Anders gaat het niet goed voel ik wel.
Hoe leuk is het dan als je gisteren bij de oude mensjes tijdens het vrijwilligerswerk deze 2 leuke boeken een tijdje mag lenen van een lief mens 
Daar weet ik wel raad mee! 
En ik krijg ook zomaar huiswerk mee naar huis.
 Het breien van een tas lukte een vrouwtje niet meer, wil jij het niet voor me afmaken?  
Ja natuurlijk wil ik dat! 

En kijk nou toch eens: Bennie z'n deken
Ik vind het zó gaaf dat een jongetje van nog maar 6 jaar deze kleuren uitzocht en helemaal wist hoe hij het wilde en precies de volgorde ervan; moet je toch eens kijken hoe onwijs gaaf deze deken wordt! Het is een deken die niet écht opschiet met alleen maar rijen vasten haken en bolletjes, maar goed... het eindresultaat zal wel echt geweldig wezen!

En tussen alle bedrijvigheid door hier kwam mijn lieve vriedin deze onwijs gave lamp brengen. Ze gingen zelf voor een andere look in huis en volgens haar was haar man errrug blij om eindelijk van deze lamp verlost te zijn, haha ik vind hem helemaal super en ben er erg blij mee!

Tja en als je van je nichie weer een andere techniek hoort om je haar op te steken, namelijk in 4 delen, dan ga je weer wat zitten prutsen natuurlijk:
Die 4 delen zijn niet echt te zien hé? Dat is nou ook nét de bedoeling!
En je pruts nog eens wat met dubbelklapgedoe
 Het wordt ooit nog wel wat!

En ja, m'n hortensia aan de voorkant die blijft maar uit z'n grond groeien zeg. 
Zo mooi om te zien:

En dit dan: m'n bloemetjes aan de achterkant:
Als je hier lekker met je bakkie koffie zit, het zonnetje, de kippen, geitjes en koeien aan de overkant, dan kom je gewoon tot rust.
Stil en klein genieten! Heerlijk!

Maak er weer mooie dagen van 
lieve mensen!







dinsdag 4 juli 2017

Van truitjes nooit genoeg

Hallo lieve mensen

Ik ben d'r weer even met een nieuw blogje én een nieuw truitje.
Het ByClaire truitje opnieuw. 
Dit keer in het grijs.
Die voor zus uit mijn vorige blogpost is trouwens ook af en wordt ook al gedragen, en die voor mezelf is nu ook af:
Ook weer leuk gelukt! 
Ik heb deze gehaakt met het katoen Amy van de Zeeman.
Een fijn dun draadje, waardoor je met op haaknaald 3,5 te haken een heerlijk soepel truitje krijgt!
En zo leuk dat verschil van garen. 
Hetzelfde patroon maar wel een heel ander truitje kijk maar:
Volgens mij wel bij beiden bad-hair-day's whaha.
Maak het uit.
En ja... je voelt m al aankomen... nu zuslief die linkse ook heeft, en die katoenen-versie ook wel errrug leuk vind kan ik nóg weer een keertje aan de bak voor nóg een katoenen-versie. In het bruin.
Ach, zo blijft een mens bezig. 

Naast véél haken, ben ik ook lekker met m'n lieve Jappie op stap geweest. Hij had een studiedag van z'n school, en ik ging mee om wat leuks te gaan doen.
 We gingen eerst met Jappie naar de kapper! Hij deed het supergoed!
Daarna gingen we lekker koffie drinken en taartje eten bij een ontzettend leuk café: The Upside Café in Den Haag aan de Thomsonlaan 90A. In dit café werken veelal mensen met het Downsyndroom. 
En wat zijn ze toch superlief en zo vrolijk en gastvrij!!
Kijk m lekker genieten!

En het blijkt dat ik zomaar eigenlijk tot mijn eigen verrassing naast naald en draad ook met haar wel overweg kan.
Zuslief was tegelijk met Jappie ook maar in de kappersstoel gaan zitten en later eenmaal thuis jeukten mijn handen eigenlijk.
Die pingeltjes in mijn hoofd gaan soms maar door en ik zag alweer een plaatje in mijn hoofd om van haar haar te maken:
Met dit als resultaat! Haha tja... dat had ik zelf eigenlijk ook nooit bedacht. 
Enne... dan moet je dus zó nog naar de supermarkt en je andere jongens van school ophalen! 
Maar ze deed het hoor!! 
Volgens mij is er nog een hobby geboren.

Nou, ik zit hier niet bepaald zonder werk dus ik ga maar weer aan de slag! 
Maak er weer mooie dagen van lieve mensen