Zo,
nadat er weer veel is gebeurd had ik nu jeukende handen om hier weer een blog te maken over al mijn wederwaardigheden van de afgelopen tijd.
Buiten regent het, binnen is het knus en nadat ik eerst de kelder goed heb uitgemest en lekker aan het ruimen ben geweest vond ik dat ik nu wel even heerlijk mocht fröbelen met foto's en schrijven.
Uiteraard met dit:
Waar zal ik eens beginnen?
Ik heb afgelopen tijd in de vrije uurtjes veel gehaakt... het is zo'n ontspannende bezigheid.
Mijn eigen flowerkussens zijn dus afgekomen:
Heerlijk vrolijk zijn ze geworden hé!
Ik word er blij van als ik m'n kamer binnenkom en ik zie al die vrolijke kleurtjes.
Ik haak vaak van alles door elkaar:
uiteraard moet eerst af wat een bestelling is, of wat voorrang heeft: maar zo even tussendoor iets nieuws proberen, even alvast eraan ruiken; dat kan ik meestal toch niet laten hoor!
Zo viel ik ineens met mijn neus in de Fenna wol bij de Wibra.
Echt waar!
En tja... dan moet je gewoon....
Prachtige kleuren voor het najaarsseizoen, en zo lekker zacht, en inderdaad zoooo heerlijk om mee te haken!
Het was de afgelopen tijd heerlijk weer!
En daar heb ik maar gebruik van gemaakt ook en van genoten!
Soms is het gewoon even keihard nodig om zomaar onverwachts er even lekker uit te gaan... en genieten van al het moois wat er is.
Ik ben dus hier in Giessenburg naar de Graanschuur weer eens geweest met een vriendin! Blijft altijd leuk! En ze veranderen ook best wel van winkeltjes wat erin zit.
Heerlijk genoten van koffie en taart!
(vergeten die taart op de foto te zetten, die zat te snel binnen)
En wat dan zo leuk is.. die vriendin komt oorspronkelijk uit Giessenburg, en weet daar dus alle mooi weggetjes, en speciale dingetjes! Zo ook dus waar je verrukkelijk ijs kunt eten! Gemaakt van de melk van hun eigen koeien! En dat proef je! Heeerlijk!
Mmm.. dit was zo lekker!
In het zonnetje, heerlijk ijs, mooi uitzicht...
wat kan een mens dan genieten!
En zoo heerlijk polderlijk, (hoe zeg je zoiets) dat er gewoon zomaar voor je auto een hele stoet koeien oversteekt, zonder ook maar een boer of zo'n soort iemand erbij... ik vind dat heerlijk!
Vrijheid, uitzicht, polder, natuur....
We zijn ook naar een museumpje van oud spul geweest,
allemaal emaille.
Ontzettend leuk als je van dat spul houdt...
Volgens mij verlangen veel mensen toch weer onzettend terug naar die kneuterigheid en gezelligheid van vroeger.
Simpel, eenvoudig, en vooral gezellig!
En gezellig kunnen we het nu inmiddels met de herfst buiten, binnen ook weer gaan maken! Als vanzelf verplaatst het leven zich steeds meer naar binnen ipv buiten. Toch altijd weer even wennen die omschakeling... maar er komt een punt dat je het juist weer gezellig vind en afscheid hebt genomen van de zomer.
(al probeer ik dat moment altijd zo lang mogelijk uit stellen)
Maar op deze manier vind ik het niet meer erg.
Het mooiste bewaar ik voor het laatste....
En dat is het grote nieuws dat op 15 september de drieling van mijn vriendin is/zijn geboren.
En het gaat goed! 3 kleine wondertjes, ze doen het zo goed!
Een groot wonder om te zien,
en als je die 3 kleine baby'tjes zo bij elkaar ziet liggen vraag je je af: hoe heeft dat in je buik gepast.
Ze zijn ook al alledrie thuis uit het ziekenhuis!
Het is zó mooi en ontroerend om te zien!
Ze zijn nog zoo klein, zoo lief, zoo vertederend.
Maar ja... ik kom weer met beide benen op de grond en besef:
als ik nog wil eten moet ik boodschappen gaan doen.
tja... het leven gaat door.
Altijd, wat je ook meemaakt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk...
Dank je wel voor je reactie